Can Çıktı da Cin Çıkmadı

Hışımla “çık” dedi Cin’e
Ün çıktı da, Cin çıkmadı
Emri tekrar etti yine
Kin çıktı da, Cin çıkmadı.

Bir şey okur ezberinden,
Nefes aldı ta derinden,
Üfleyince ciğerinden
Fan çıktı da, Cin çıkmadı.

Başlamalı, vakit varken
Soyunmalı hasta erken
Kazak, gömlek, atlet derken;
Don çıktı da, Cin çıkmadı.

Az yürüdü döndü geri
Kontrol etti her bir yeri
Muska yazdı doldu deri
Gön çıktı da, Cin çıkmadı.

Öğle kitap açtı baktı
Akşamüstü tütsü yaktı
Geceye bir kurşun döktü
Gün çıktı da, Cin çıkmadı.

Hocamıza(!) telaş düştü
Öte gitti beri koştu
Gece bitti, gün kavuştu
Tan çıktı da Cin çıkmadı.

Kafasından tüter duman
Küfür etti hayli zaman
Ne insaf var ne de iman
Din çıktı da, Cin çıkmadı.

Hoca(!) sakat, hasta sakat
Birden daldı tekme tokat
Müthiş gayret etti fakat
Kan çıktı da, Cin çıkmadı

Dayakların geldi peşi
Mevta oldu hatun kişi
Cin inada vurdu işi
Can çıktı da, Cin çıkmadı.

01.03.2007
İbrahim Karaçay