Özgürlük sandığımız yalnızlığımızı
Dişleri arasında bıraktık ejderhaların
Dayanılmaz kurallarla insan kılığında
Şimdi can çekişiyor insan yanım.
Bilmezdim gecelerin bu kadar acımasız
Aşkın bu kadar yakacağını güllerimin
Denizlerimi kurutacağını bilmezdim dalgaların
Ve bu kadar ürkütücü olacağını ayrılığın
Bilmezdim, sizden öğrendim.
Çekin ellerinizi üzerimizden!
Biz zaten soyu tükenmiş, ölümün
Eşiğinde yaşayan ve ezilen salgın hastalıklarla
Umutlarımızla kirlendik.
Hep aynı çıkmazlarda
İnandığımız, bağlandığımız her şeyi
İçimizde kırılan gönül telini
Ve kaybettirdiğiniz onca değeri
Yazık! Cehennem ateşine döndürdünüz.
Artık alarm veriyor insan yanımız
Bencilliğiniz ağır bastı görmediniz.
Beklenmedik bir anda
Yalnızca özgürlüğümüzü değil,
Özgür sandığımız yalnızlığımızı değil
Güneşimizi de çaldınız.
Siz, insan kılığında bir ejderhasınız.
Kayıt Tarihi : 26.7.2009 10:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suna Doğanay](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/26/can-cekisen-insan-yanim.jpg)
Selamlar....
TÜM YORUMLAR (19)