Can Canana Mapusmuş... Şiiri - Talat Özgen

yine ben ben ileyim
vururken gece darbe
ne eylerim hayat bu
yalnızlık son bir çare...

ömrün taksiratıdır
el kol bağlı olunca
istediğim kadar ben
dilesem de boşuna...

elin eline varmış
ben yanarken an va an
bunun neresin de hak
kader denilen yalan...

sanki onun umrunda
tükenirken umutlar
o nerden bilecek ki
ben ben de kayıbım yar...

can canana mapusmuş
aşk sevdaya mahkumsa
ben önceden bilmedim
bu da benim şansıma...

(Berlin,23.09.2016)