Can bulup can verme Şiiri - İbrahim Falay

Bir dünya aradım kendime
İçine rızasıyla giren
Uçuk kaçık ama bana ait olan
Ayak uydurup kendini bana katan
Bir dünya düşledim
İçinde ben olan
Bana her türlü dahil olan
Dokunduğumda aydınlanan
İçine katmak istediğim ne varsa
Müdahil olan
Bir dünya düşlüyorum kendi adıma
Katmak istediğim le var olan
Kattığımla can bulan
Uçuk kaçık biraz deli biraz dolu
Uçmayı bilip uç nokta arayan
Denk geldim aradığıma
Bana müdahil uç arayan
Kendini bana katıp çoğalan
Yatağıma yoldaş yüreğimi uçuran
Tenime arkadaş ruhumu uçuran
Katman olduk birbirimize
Dahil ettik ruhumuzu okşayan
Herşeyi
Sınır yok tabu yok şehvet le bağlandık
Hizmetkâr saydık tüm dünyayı
Ruhumuzu besleyip bize katilani
Efendiydik herşeyin üstünde
Herkes hizmetkâr
Şehvet sarhoşlugu içinde
Dokunursak dokunan
Zevk aldıkça zevk veren
Uçuk bir dünya kurduk
Müdahilleri yok saymadan
Tenimizin hakkını veren
Çürütme den canlandıran
Can bulup can veren ….