Can Buldum Eşikte Şiiri - Kasım Kobakçı

Sığındım kapının tam ortasına,
Bu eşikte can bulurum duysana,
Vuslatın bu manevi sofrasına,
Bu eşikte can bulurum duysana.
*
Bu mekanda gönlün yanan közünü,
Unuttum dünyanın sahte yüzünü,
Dinledim üstadın hikmet sözünü
Bu eşikte can bulurum duysana.
*
Ham idim, pişmeye niyet eyledim,
Aşkın potasında, sabır diledim,
Her zerremi, o sevgiye beledim,
Bu eşikte can bulurum duysana.
*
Mansur'la dara çıktım, ben diyerek,
Hakikat şarabın, kanıp içerek,
Canımdan bu yola, hepten geçerek,
Bu eşikte can bulurum duysana.
*
Süpürdüm haneyi, gelenler için,
Kazanı kaynattım, erenler için,
Hizmette yol buldum, görenler için,
Bu eşikte can bulurum duysana.
*
Kalbim zikrederken, ismini her an,
Kalmadı ruhumda, ne şüphe ne zan,
Buldum varlığımda, ebedi sultan,
Bu eşikte can bulurum duysana.
*
Gözlerim daima, arar o yâri,
Ayrılık canıma vermez kararı,
Çekerim sineme, ben bu efkarı,
Bu eşikte can bulurum duysana.
*
Perde kalktı birden, gözüm önünden,
Kurtuldum benliğin, ağır yükünden,
Yol aldım, sevginin ulu kökünden,
Bu eşikte can bulurum duysana.
*
Fakirim der, vardım artık menzile,
Gönül sohbet eder şimdi bülbüle,
Kainat sığdı, tek bir tecelliye,
Bu eşikte sır olurum duysana.