Can Boğaza Gelüp Öldüğüm Zaman

Can boğaza gelüp öldüğüm zaman
Yazıyor ölmüş deyu duyarlar bir gün.
Rahat döşeğine girdiğim zaman
Dünya zeynetini soyarlar bir gün.

Buna ölüm derler gelir yanaşır
Bacı kardaş yana yana ağlaşır
Kimi odun yarar kimi su taşır
Teneşir üstünde yuyarlar bir gün.

Ne boş kaldı yurdu yuvası deyu
Tebişsin evliya duası deyu
Sevap için mevt namazı deyu
İmam efendiye uyarlar bir gün.

Bazıları bana şaşkındır diyor
Bu aşkın elinden pişkindir diyor
Ruhsati öleli kaç gündür diyor
Benim «Kırklarımı» sayarlar bir gün.