Yemyeşil kırlara yüksek bir tepeden
Her bakışımda sen aklımdasın
Ay nasıl ayrılırsa sessiz geceden
Her ayrılışlarda sen aklımdasın
En taze çiçekler teninde açar
Belki sana yazdığım
Son şiirdir bu
Hiç yazmamışım da ilkmiş gibi oku
İlkmiş gibi gülümse
İlkmiş gibi dinle
İlkmiş gibi bak gözlerime
Biz seninle kavuşamayan
İki dağ gibiyiz.
Munzur gibi kekik kokar koynunda,
Uçuşur eteklerinde çiçekler.
Bense bozkırın ortasında sebepsiz yükselen
Erciyes gibi...
Sana, seni seviyorum demiştim
Düşündüm de ne kadar basit.
Yetmemeli iki kelime
Anlatmaya hislerimi
Dinle...
Her gece dalamadığım uykulara
İklimler hep kışı gösterir oldu
Yüreğimin başına düşen karımsın
Günüm değil, her anım çileyle doldu
Dilimden düşen âh u zârımsın
Bahar gelmesin, çiçek açmasın
Ne çok şeye geç kalmışım,
Ne çok şey geç kalmış ömrüme.
Geç bulduğum huzursun yüreğime.
Yıllarca beklemiş gibiyim
Tanımadığım bir nefese hasretçesine...
Ne çok şey geç kalmış bana
Bağrımda sönmemiş ateşin izi
Sanma ki sensiz bir an sönüyor
Değmeden tenime güneşin yüzü
Yaktıkça canımda canan yanıyor
Ettiğin sitemler gönlümü kırdı
Nasıl bir sevdadır anlatılmaz ki
Yüreğinde yanan közüne yandım
Ay utanır saklanır kaçınılmaz ki
Ömrüme ışıyan yüzüne yandım
Yanmışım her zerren kuşatır beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!