Yemyeşil kırlara yüksek bir tepeden
Her bakışımda sen aklımdasın
Ay nasıl ayrılırsa sessiz geceden
Her ayrılışlarda sen aklımdasın
En taze çiçekler teninde açar
Unutulur diyorlar ne varsa âlemde
Söylenen dilde yazan kalemde
Bitmese de güller gönül bahçemde
Ben seni hiç unutamam
Unutulurmuş mevsimler aylar
Belki sana yazdığım
Son şiirdir bu
Hiç yazmamışım da ilkmiş gibi oku
İlkmiş gibi gülümse
İlkmiş gibi dinle
İlkmiş gibi bak gözlerime
Bir ahu gözlüye vuruldum kaldım
Yaraladı sinemi derin yerinden
Ateşler içinde yandım kül oldum
Yüreğimin başında es efil efil
Estikçe titresin ruhum inceden
Biz seninle kavuşamayan
İki dağ gibiyiz.
Munzur gibi kekik kokar koynunda,
Uçuşur eteklerinde çiçekler.
Bense bozkırın ortasında sebepsiz yükselen
Erciyes gibi...
Yüreğimde bir sağanak başladı bugün
Sırılsıklam oldu tüm hatıralar
Silinmez anıları birikti dünün
Toplayıp ne varsa gidiyorum ben
Akıttım tüm yaşları bugün içime
Umutsuzluk ektim çorak topraklara
Bir damla su veremedim gönlümce
Ne bir hayal kurabildim
Ne bir iç geçirebildim sessizce
Umutsuzluk ektim çorak topraklara,
Yangınlar yanarken yüreğimde
Sana, seni seviyorum demiştim
Düşündüm de ne kadar basit.
Yetmemeli iki kelime
Anlatmaya hislerimi
Dinle...
Her gece dalamadığım uykulara
İklimler hep kışı gösterir oldu
Yüreğimin başına düşen karımsın
Günüm değil, her anım çileyle doldu
Dilimden düşen âh u zârımsın
Bahar gelmesin, çiçek açmasın
Ömrümün baharı mı kışı mı bilmem
Hangi mevsim bu, seçilmiyor Mihriban
Feleğin oyunu mu bu, işi mi bilmem
Sıra dağlar gibi aşılmıyor Mihriban
Ben yazmadım bu kara yazıyı alnıma
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!