Kim arar ki çürüyen etleri
Solucanlardan başka?
Yoktur kendilerine ait fikirleri,
Onlar başkalarının elinde maşa…
Ah hocam! Can hocam! Üzgünüm!
Ben de fikirden bahsediyorum çünkü!
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
İçlerindeki kin ve nefret duygusunu ancak 'mezar parçalamakla' boşaltabileceğini sanan 'yaratıklar' hangi kibritle çalılmış olursa olsun, çıkan bir küçük kıvılcımla dünyanın bütün ormanlarını küle çevirebilecek kadar insanlık ve doğa düşmanıdır desek çok yetersiz kalacak....
Bunlar değil mi Madımak katliamının failleri...
Bunlar değil mi benim gibi düşünmüyor ya da benden değil diye, ellerine tutuşturulan silahlarla enselere kurşun sıkanlar.
Bunlar değil mi dünyanın neresinde ve hangi ırk, dil, din ve renkten olursa olsun soykırımlara imza atanlar, toplu kıyımcılar.
Ve bunları yaratanlar, doğurup besleyenler (bu olay için) ' Can Yücel'in böyle bir vasiyeti yoktur, mezarına şarap dökülmesini hoş karşılamadım' diyebilen zihniyetler değil midir. Sorsak 'yahu sen Can Yücel'in bir şiirini, şarap içer gibi, küfreder gibi okudun mu hiç, hadi okudun diyelim, anlayabildin mi' diye.
İnanıyorum ki 'o da kim, herhalde bizim partiden değildir' diyecektir.
Ama işte bu kör kafaların gizli bir talimatı ile dinin 'ölüye saygı' kuralı bile ayaklar altına alınıp mezar parçalanabiliyor...
Ne diyelim. O kadar çoklar ki....
Sen üzülme Can baba, salla bir küfür, gitsin....
Onlar da ne kadar rezil olularsa o kadar iyi...
Yüreğinize, kaleminize sağlık sayın Mehmet Halil...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta