Can Baba’ya… Şiiri - Mehmet Halil

• 

  Cevat Çeştepe

  İçlerindeki kin ve nefret duygusunu ancak 'mezar parçalamakla' boşaltabileceğini sanan 'yaratıklar' hangi kibritle çalılmış olursa olsun, çıkan bir küçük kıvılcımla dünyanın bütün ormanlarını küle çevirebilecek kadar insanlık ve doğa düşmanıdır desek çok yetersiz kalacak....
  
  Bunlar değil mi Madımak katliamının failleri...
  Bunlar değil mi benim gibi düşünmüyor ya da benden değil diye, ellerine tutuşturulan silahlarla enselere kurşun sıkanlar.
  Bunlar değil mi dünyanın neresinde ve hangi ırk, dil, din ve renkten olursa olsun soykırımlara imza atanlar, toplu kıyımcılar.
  
  Ve bunları yaratanlar, doğurup besleyenler (bu olay için) ' Can Yücel'in böyle bir vasiyeti yoktur, mezarına şarap dökülmesini hoş karşılamadım' diyebilen zihniyetler değil midir. Sorsak 'yahu sen Can Yücel'in bir şiirini, şarap içer gibi, küfreder gibi okudun mu hiç, hadi okudun diyelim, anlayabildin mi' diye.
  İnanıyorum ki 'o da kim, herhalde bizim partiden değildir' diyecektir.
  
  Ama işte bu kör kafaların gizli bir talimatı ile dinin 'ölüye saygı' kuralı bile ayaklar altına alınıp mezar parçalanabiliyor...
  
  Ne diyelim. O kadar çoklar ki....
  Sen üzülme Can baba, salla bir küfür, gitsin....
  Onlar da ne kadar rezil olularsa o kadar iyi...
  
  Yüreğinize, kaleminize sağlık sayın Mehmet Halil...
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)