Cân-âzâr. Şiiri - Vedat Korun

Ne gâbir, ne de mâzi-i şâd erişmedi.
Mihnet-zede bağrıma tâkadı yetişmedi.
Kara üzüm bağ,leb-i cânân a değse de,
Gönül mahzenleri beni sarhoş etmedi.

Dûd-i dil ile doldu ekvâz yâr elinde.
O da firkat yangınlarımı söndürmedi.
Benim fercâm ım şimdi cân-âzâr önünde.
‘O’dur Hak Cemâl,yere göğe çizilmedi..

01-09-2007.

Gâbir:(uzun okunacak) kalan,gelecek zaman.
Mâzi-i şâd:mesut,neşeli geçen mazi.
Mihnet-zede:gam,keder musibete uğramış.
Leb-i cânân:sevgilinin dudağı.
Dûd-i dil:yürekden çıkan ‘ah’.
Ekvâz:kadehler,bardaklar,kaseler.
Firkat:ayrılık.
Fercâm:son,akıbet.
Cân-âzâr:(uzun okunacak) inciten,eziyet eden,can yakan.
Hak Cemâl:Allah’ın Yüzü.