Öyle gel ki bana
Seneler süren sensizliğimi tek celsede yok et
Tek başımıza
Hiç kimse yok yanımızda sanki
Düşünsene
Sen ben
Yaşamak ağır gelir ya
Aldığın her nefes sanki ciğerlerine batırılan milyonlarca iğneymiş gibi
Her soluklanmak için oturduğunda
İçinde bir demir atılır yani
Alamazsın o demiri içinin okyanuslarının en diplerinden
Yürümek sanki bir rendenin üzerinde hareket etmek
Aldığım her nefes sendin
Seni ilk gördüğümden beri
Sürekli seni bırakarak çok günah işledim
Seni ilk gördüğümden beri
Seni uğurladım kendi nezdimde kendimden
Otogarlada yarım kalan aşklara ağlarken
Otogarlada yarım kalan aşklar arkamızdan ağladı
Cebimdeki son parayı iki şişe biraya vermiştim
Ki sen ardımdan taksiyle çıktın hayatımdan
Kovalasam ne fayda
Gecenin her şeyi yutan karanlığında
Ay sanki bir umut ışığı gibi parlıyordu
Ölüm sokaklarda kol gezerken
İnsanlar onu görmezden geliyordu
Her ne zaman karanlık çökerse
Peşinden ölümün geleceği
Sokağından geçiyorum her gece
O günden bu yana aydınlamayan lambanı gözlüyorum
Belki çıkarsın cama da
Gülcemalini görürüm diye
Beklemekten ağaç oldum derler ya
Halt etmiş onlar
"Hepinizden nefret ediyorum" dedi kadın
Dediler ki, peki biz bunu hak edecek ne yaptık?
"Gidiyorum, dönmeyeceğim" dedi kadın
Peki kim deyecek; dur gitme, her haltı anladık.
Ankara tam ortasıdır derler
Anadolunun.
Yalandır, külliyen!
Anatolianın tam ortasında
Ben yaşıyorum.
Beş yüz gram kalp
İki çay kaşığı duygusal bağ
İki torba ben dört torba sen
...
Sevmenin tarifini istesem kim cevap verebilir?
Ya da bir market veya restorana gidip
Yürüyorum
Öylesine
Hangi yoldayım
Nereye gidiyorum bilmeden
Kimim bilmeden
Ne olacağım bilmeden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!