Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
TÜM ANNELERE SAYGI,DİZELERE ALKIŞ
YÜREĞİNİZE SAĞLIK ANLAM VE ANLATIMI GÜZEL BEĞENİYLE OKUDUM KUTLARIM SİZİ KALEMİNİZ DAİMA ÇAĞLASIN UMUT IŞIK SAÇSIN İLHAMINIZ BOL OLSUN TEBRİKLER SEVGİLERİMLE
ne yapsak ödeyemeyiz haklarını...kutlu yorum yüreğinizi şiirinizi...
Annelerimiz için neler yazsak az gelir mevlam annesi vefat edenlerin annelerine rahmet eylesin mekanları cennet olsun inşallah.Anneleri hayatta olanların annelerinede mevlam uzun ömürler sağlık vede afiyetler versin inşallah.Yüreğine gönlüne sağlık Mehmet Salih kardeşim şiir yüreğin varolsun.
Hayırlı gecelere faydalı hecelere saygı ile ümüt güngör
Sayfa: 3/62
Anneler Anneler Melek Anneler
Kol kanat gererler büyüsün diye,
Vatan millet için yürüsün diye,
Okutur cahillik çürüsün diye,
Anneler anneler melek anneler.
Uykusuz geçirir aylar günleri,
Bal olur akar şirin dilleri,
Şevkatle sarar sıcak elleri,
Anneler, anneler melek anneler.
Ümüt Güngör
Şu konularda daha fazla şiir: Vatan
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Cennet senin yanında
Ayakların altında
Sen Allah´ın katında
Mü'min kulsun can Anam
YORUMU AŞMIŞ ŞİİR.
GERÇEK ANLAMI ORTAYA KONULARAK
MÜKEMMEL BİR BİÇİMDE ANLATILMIŞ
OLAĞANÜSTÜ GÜZEL VE O
KUTSAL VARLIĞA YAKIŞMIŞ BİR ŞİİR.
KUTLUYORUM TÜM KALBİMLE...SAYGILAR,SEVGİLER.....HŞT
Cennet senin yanında
Ayakların altında
Sen Allah´ın katında
Mü'min kulsun can Anam
Sen anasın her cana
Bağlanırsın canana
Sensin kanıma kankana
Beni bulsan can Anam.
offffffffffff offfffffffffffff,annelere yazılmış en güzel şiir sizinkiydi bence,kocaman sevgi dolu yüreğinizi kocamanından kutlarım şair,yürek ve kalem sesiniz hiç susmasın.
sevgiyle kalın e miiiiiiiiiiiiii
O elleri öpülesi analarımız için ne kadar yazsak azdır hele hele benim için anam bir başkaydı nerede bir ana ile ilgili düz yazı şiir ne görürsem göreyim mutlaka ilgimi çeker sizde benim ilgimi çekmeyi başardınız bu şiirinile yüreğinizin sesi bu güzel akıcı ve duygu yüklü şiirinizi ve sizi kutluyorum tebirler saygılarla.
Ana'lar için yazılan tüm Şiirler gibi bu Şiir de içimi sızlattı..Allah başınızdan eksik etmesin.. çok güzeldi yüreğine,duygularına sağlık..kutluyorum..))
Analarımızı sizin 'özelinizde' bir kez daha hürmetle, saygıyla, bağlılıkla yadediyoruz Mehmet Salih Bey.. Böylesi içten, bu kadar samimi dizeleri hakeden Annenize Yüce Allah'tan rahmet diliyorum...
Kutluyorum bu güzel şiiri ve sahibini... Umarım sayfanızda da bulabilirim... Saygılarımla...
Buldum ve ant+10'la değerlendirdim... Selamlarımla, muhabbetle...
Can Annam
Sen ırak gurbetlerde
Bense yaban elerde
Yarı ümmi bir halde
Çıkıp gelsen can Anam
Gözümü açtığımda
Sen yoksun başucumda
Bırakma kal yanımda
Bana gelsen can Anam
Sevgine kaldım muhtaç
Sensin bana ihtiyaç
Yedir beni karnım aç
Petek balsın can Anam
Cennet senin yanında
Ayakların altında
Sen Allah´ın katında
Mü'min kulsun can Anam
Sen anasın her cana
Bağlanırsın canana
Sensin kanıma kankana
Beni bulsan can Anam.
Mehmet Salih Aparı
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Can Annam adlı şiirde hata varsa lütfen buraya tıklayarak bize bildiriniz..
1 dk.'da mucize diş beyazlığı için tıklayın
puan
10,0
(6 kişi)
yaz | oku
Facebook'ta
Bu Şiiri Paylaş
çok güzel ve anlamlı bir şiir annelerimiz bizim herşeyimiz kutluyorum yürek sesiniz daim olsun selam ve sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 17 tane yorum bulunmakta