Artık bir daha bu Can a dönmeyeceksen,
Giderken yanında seni seven kalbimi de götür,
Artık bir daha bu Can seni görmeyecekse,
Giderken yanında yollarına bakan gözlerimi de götür,
Yalnız Geceler…
Geceleri sevemez oldum artık
Aşksız, ürkütücü soğuk, karanlık
Geceleri…
Şarkıları söyleyemez oldum yalnız
Hazan yaprakları yere savruldu,
Gönlümde bahar güz olmadan,
Mavi meleğim gel,
Seninle coşan kalbim şimdi duruldu,
Bu sevdanın ateşi kül olmadan,
Yalan mıydı?
Sevmeler, seni seviyorum demeler,
Yanıldım mı, oynandım mı?
Ben ağlarken gülündüm mü?
Yalancı mıydı gözlerin?
Elimi tutan ellerin
Rüzgâr yüklü bir akşamda,
Caddeler boyu yürüdüm bugün,
Ne etrafıma baktım,
Ne de çevre bana,
Nedenini bilmediğim bir sıkıntı,
Yürüdüm yollar boyunca.
Gökyüzü gri bulutlarla kaplandı yine
Hava bulantıcı, nem yüklü,
Yağmakla ağlamak arasında sıkışıp kalmış sanki
Öylesine bir basınç şakaklarımda,
Ellerim, yüzüm, tüm vücudum
Ter içinde, bunalmışım,
Aşk Yarası
Bu akşam da yalnızım,
Seni aradım
Anıların sessizliğinde…
Gözlerimdeki yaşlardaydın
Gönlümün ipleriyle
İçime salıncaklar kurdum,
Oturtup seni sallayamadım...
Dolaştın boynuma bir sarmaşık gibi
İncitirim diye korkudan
Bıraktığın hatıralar büyüyor Tokyo sokaklarında,
Her adımda sana koşuyorum yol boyunca,
Her yerde sen, her şeyde senden bir iz,
Dayanamıyorum yokluğuna.
Bir rüzgâr esse getirse beni sana,
Sen giderken yüreğimin yarısı da seninle gitti
Sen giderken kelimelere dökemediğim,
Belki de dökmekten çekindiğim
En güzel dileklerimde seninle gitti.
Sen giderken ruhum da sana eşlik etti
Sen giderken hüzünlenmeyesin diye,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!