Yüreği yüreğine değmeli can.
Sevincini varsın yalnız yaşasın,
Kederiyle kederlenmeli.
Güvenmeli hissettiğine insan.
Aldırış etmemeli ölüme bile.
Azrail’e ben buradayım diyebilmeli.
Yüreğinin sesinden kaçmadan,
Gayesi azıcık mutluluk olan.
Pınarından bir damla sunmalı.
Gülüşünden bir gamze.
Güneş parlamalı bakışlarında,
Var olmayı bilmeli iki cihan.
Fatiha olmalı gidişinde.
Toprağına su gibi karışabilmeli.
Son söz elveda değil bekle
Gittiğin yerde bekle demeli candan.
M.ÖZGÖREN
Kayıt Tarihi : 11.4.2019 16:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Özgören](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/11/can-307.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!