Lastik ayakkabılar alın terin karılı,
Milletin efendisisin Türk ruhuyla varlıklı…
Sen, yüce değerlerle onurlu bir kadınsın,
Ata’mı hatırlattın 10 Kasımla anıldın…
Çalıştığın iş ağır çamurların içinde,
İnsanlık onuruyla sabır düşüncesinde…
Gözlerde canlandırdın yetmiş dokuz yıl evveli,
Otuz sekiz yıllarından, Mustafa Kemal’i…
Ata’m pastanede kahvaltı yapmaktadır,
Köylü içeri girer bir de bohçası vardır…
Bohçasını bırakır süt ve kek alacaktır,
Garson köylüyü kovar köylü çıkmayacaktır…
Köylü, sonra bağırır der, sattığın unu,
Sütü üreten biziz almadan gitmem şunu…
İstedikleri gelir kahvaltısını yapar,
Ata’mız izler iken ücreti atar, çıkar…
Ardından Ata’mız der, takdir eden tavırla,
Hikâye devam eder geçmişten çağrışımla…
“Köylü milletin efendisidir!” her hâliyle,
Öpülesi elleri, eksilmez şerefiyle…
(10 Kasım 2017)
Mehmet Tevfik Temiztürk
Kayıt Tarihi : 9.11.2017 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!