Ne tımarlanmayan yara varmış,
Ne de devasız bir dert.
Hani eskiden,
Yaralara toprak basılırmış ya.
Şifaya sebepmiş insanın hamuru.
Hiç olmadı en son gömerlermiş.
Buluşurmuş kendi mayasıyla,
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta