Ne tımarlanmayan yara varmış,
Ne de devasız bir dert.
Hani eskiden,
Yaralara toprak basılırmış ya.
Şifaya sebepmiş insanın hamuru.
Hiç olmadı en son gömerlermiş.
Buluşurmuş kendi mayasıyla,
İnsanın kendi çamuru.
Kayıt Tarihi : 20.10.2013 07:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!