Çamur Karan Umutlar Şiiri - Sevtap Özkah ...

Zirvedeki karlar kutsallığında
Suskunluk!
Çığlığı tetikleyecek nefeste
Çağ düşer
Tüm zamanları altında kalır aklımın...
Yılkı atı sözverişler savrulmuş,
Çamur karan umutlar
Bedelini öderken toprağa.
Süregelen avuntu,
Karşılaştırmanın boşluğu değil
Utancı içindeki unutmanın...
Benim çeşmemden akan tutunuştu
İçtiğin
Susuzluğunu gidermeyen dar vakitlerde...
Ben varım!
Ya sen tamammısın
Kaçamak ışıkları
Güneş sayarken yabanıl otlarına...
Oysa
Dayanılmaz zulmüne
Nadasdaki duyguların!
Sürgüne durmuş kaçak bir tohum
Kın olmuşsa keskin yalnızlıklara,
Bulutlu duyguların gerdeğinde
Mum ışığı adımlarla uzanır
Anıların sarhoşluğuna...
Sonra...
Sonrası...
Sonrasında...
Bir sigara içimi alacakaranlık
Hoyrat ellerde ırzına geçilirken
Gurbet küfü yaşanmışlıkların!

29 / 05 / 2007 - Ankara