Çamur Bezginliği Şiiri - İbrahim Öztürk 2

Hızlı adımlarla gidersin sokaklardan
Inciler dökülür birer birer damlardan
Çoğu buluşur başının bir yerlerinde
Düşer saçlarından, damlalar halinde
Uzun zaman sığınır sonra saniyelere
Ağlamak gelir ta içinden delice
Belli olmaz ağladığın, yağmurla sessizce..
Son kanat çırpışını görürsün sonra kuşların
Hızlanır adımların biraz daha
Biraz daha
Az kalıyor sığınmaya
Az kalıyor kaçmaya yağmurdan
Birkaç damla daha süzülüyor yağmurla yanağından
Yazgının topraktan evi yıkılıyor biraz daha
Dağlardan vuruyor rüzgar aydınlığa
Koşmaya başlıyorsun çamurlara bata bata.
Son damla da düşüyor karışık göz yaşınla
Bir kapıdan giriyorsun ve
Bitiyor sonra;
Damlalar, sokak lambaları, yazgının karanlığı
Güçlükle söylenen son kelimelerin hıçkırıkları
Işıklar sönüyor, yağmurun susuyor yankısı
Alevlerin ortasında üşüyüp, susturup şarkıları
Ağır bir yorganla örtüyorsun tüm yalnızlığını...