Çamur Şiiri - Aleyna Akyüz

Bu denli uzak olmamalıydı nefeslerimiz birbirimize.
Kokunu unutucak kadar girmemeliydi aramıza zaman.
Sesinin tonundaki samimiyeti arıyorum uzın zamandır.
Acaba sesini unuttuğumdan mı bu çaresiz bulamayışım.
Kaç bedenlik hayatlar soktun aramıza kimbilir.
Ama ben hala
Aşk,aşk diye bakıyorum gözlerinin içine.
Çırpınıyorum.
Çırpındıkça daha da batıyorum bu eşi benzeri olmayan çamur göletinin içerisine.
Çamur nefret kokuyo,
Çamur pislik dolu.
Hani bazı insanları yutmuşta onların cesetlerini paramparça etmiş de sıra benimkine gelmiş gibi.
Beyaz bir elbise vardı halbuki üzerimde.
Yakasında papatya işlemeli.
Şimdi sadece çamurdan kahverengi olmuş bir elbiseye bakıyorum.
Bütün güzellikler silinmiş.
Sadece çamur.