Çamur Şiiri - Erhan Gündere

Bir kaç gündür aralıksız yağmur yağıyordu şehre
İnsanlar yolda yürürken evde boyayıp temizleyerek çıktıkları ayakkabıları kirlenmesin diye yol kenarlarında ağır ağır ilerliyordu kimi çalışmaya gidiyor kimi ise benim gibi öğrenciydi.
Ve ben insanların çamura bulaşmamak için gösterdikleri çabalara inat
Yolun ortasında hiç bir şeye aldırmadan kirlenme korkusu olmadan
Elimde bitmekte olan sigram
Kirden ve çamurdan korkan insanlara gülerek okula doğru yürüyordum
15 dakika sonra okulun bahçesindeydim
Yine her zamanki gibi geç kalmıştım
Üstelik ilk dersin edebiyat olduğunun aklıma gelmesi moralimi bozmaya yetmişti
Çünkü her seferinde aynı şeyleri yaşamak aynı sözleri duymak can sıkıcıydı
Aslında okula geç kalmak huyum değildir
Ama ne zaman bugün okula geç kalmayacağım dediğimde
Ya servisi kaçırıyorum ya da o gün yanımda olması gereken bir şeyleri  evde unutuyorum
Genelde kalemimi veyahut silgimi unuturum
Ama bazen aklımı unuttuğum da oluyor
Gece uyurken kabuslarda kaçırmamak için yastığın altına sıkıştıruyorum ve haliylede unutabiliyorum ara sıra
 Anlayacağınız illaki bi sorunla karşılaşıyorum yani
Nedense böyle şansızlıklar başıma geldiğinde ilk dersim genelde edebiyat oluyor.
Bugünün de o şansız günlerden biri olduğunu
Ayakkabılarım ve pantolon paçalarımı gören biri için şansız olduğum anlaşılmayacak gibi değil zaten
Bunları düşününce kendimi bir anda sınıf kapısının önünde buldum
Az sonra kapıyı çalıp içeri girdiğimde
Edebiyat hocasıyla göz göze geldik
Her zaman neden geç kaldığımı sorduğu için
Yine bu soruyu bekliyordum ve cevabım hazırdı bahane falan üretmiycektim
Çünkü dün gece alarmı kurmayı unutmuş
Bu nedenle geç uyandım diycektim ki zaten öyleydi.
Nedense bu sefer hiç beklemediğim bir gözle bakıyordu ve baktığı gibi de bir soru sordu
Neden bu kadar çamura bulanmışsın dediğinde
Muhtemelen yolda gelirken sokak köpekleri tarafından kovalandığımı düşünerek bu hale geldiğimi düşündüğünü aklımdan geçirdim
Ve bu iddiaların gerçek olmadığını ayaklarımın neden ıslak ve çamurlu olduğunu kendisine anlattım
 sonuna da şu cümleleri ekledim
İnsanların gözleri ve kalpleri öylesine çamurlaşmışki
Bilmezler Doğanın Çamuru bir avuç suyla temizlenir de
Kalpteki çamur gözlerdeki çirkinlik ömür boyu kirli kalır..!