Çamlıca Şiiri - İlhami Canbolat

Bir sükûnet durağı, Çamlıca Tepesi
Vapurlar seyr-ü sefer, denizin neşesi.
Boğazı izlersin, çınarlar arasından,
Eşlik eder seyrine rüzgârın sesi.

Önünde uzanır, masmavi deniz,
Masallar kadar, esrarengiz.
Karşında, tüm endamıyla şehir,
Vakur duruşuyla, su gibi aziz...

Gündüz, denizin rengi gökteki mavi,
Çamlıca zamana karşı çelikten kâvi.
Gece dolunay gibi parlayan şehir,
Yerdeki yıldızlarla, gökten semavi.

Yaşlı çınar tarihe, tepeden tanıktır,
Ötelerden beridir bu şehre yanıktır.
Gündüz güneşle, gece ayla nöbette,
Yangısı uğruna her dem uyanıktır.

Bu çınarın gölgesinde bulursun,
Sükûnetin verdiği huzuru.
Telâşadan bir nebze kurtulursun,
Yalnızlığın burda yoktur mahzuru...