Camlar kırıdıgında Şiiri - Sebahattin Kö ...

Camlar kırıldığında,
Kimi yere düşer,
Kimi suya.
Boşluk , dolmuştur artık.
Derede su akar.
Boylu boyunca uzanır birileri.
Gök taşı düşmüştür sanki yer yüzüne.
Bir bulut gelir geçer,
Üst üste.
Damlalar düşer,
Umutlar düşer.
Camlar kırıldığında,
Ok olur saplanır bir yerlere.
Sığmaz olur kabına çerçeveler bile.
Övgüler dizilir sensizliğe.
Bu büyüklük, bu kadar sade ise,
Bunca kitap, bunca tavsiye niye?
Camlar kırıldığında,
Hiç bir şey saklanmaz ki.
Bahar dalında sığırcık kuşu gibi...
Sesler doldurur kulaklarımızı.
Bir, kırmızı kan dökülür...
Uyanır uykularından gece yarısı,
Sarılır anasının memesine bir bebe.
Camlar kırıldığında,
Sensizlik başlar,
Baştan.