Camiinin Dikenleri! Şiiri - Semih Koç

Camiinin gölgesinde bulunmayı severler
Gelenin kelamını gidenin selamını
Hocanın duasını konuşmayı severler

Hoca kadar bilirler 'duydum müftüsü'dürler
Kılanın günahını müezzinin ağzını
Hocanın namazını konuşmayı severler

Namaz vakti gelince ezan duymak isterler
Duydukları ezanı okuyanın sesini
Hocanın nefesini konuşmayı severler

Hocanın arkasında namaz kılmak isterler
Alanın abdestini abdestlinin fesini
Hocanın secdesini konuşmayı severler

Hoca kürsüye çıksın vaaz etsin isterler
Dinleyenin sabrını kulakların pasını
Vaazın hocasını konuşmayı severler

Konuşurken hocaya ilişmeyi severler
Saçını sakalını tırnağını başını
Hocanın mağaşını konuşmayı severler

Allah gökten zembille bir alfabe indirir
Hocaya 'Y' iner de neden 'V' inmezdirir
Çünkü hoca hep yer'dir ama asla vermez'dir!

Hoca denize düşer boğulmak üzeredir
Hoca ver elin derler hoca el vermezdirir
Hoca al elim derler hoca hemen alıverir!

Hoca tarlaya girer öküz ile beraber
Hoca Öküzden çok yer tarlanın yoncasını!
Öküz kalsın yeter ki çıkarın hocasını!

O anlatsın sen öğren nasihat olsun sende
Hocanın dediğine kulak ver iyi dinle. amma!
Yaptığını yaparsan yanarsın cehennemde!

Hocası cehenneme hepsi cennete girer!
Hocaya sorulunca altımdaki müftü der!
Gibi hikayeleri uydurmayı severler.

Her zaman herkesleri en çok ta hocaları
Konuşmayı severler camiinin dikenleri!