Çiçek çiçek, nakış nakış
İçimizde çinilerin.
Pırıl pırıl, ışık ışık
Yanar durur kandillerin.
El ele, omuz omuza
Küçük büyük kubbelerin.
Duyulur nefesleri
Fatihlerin, Selimlerin.
Minareler gökyüzüne
Doğru çıkan merdivenin.
Saf saf olmuş “Yâ Rab! ” diye
Dua eder müminlerin.
Sanki Yesârî’den çıkmış
Sülüslerin,celilerin.
Kirimizi yıkar durur
Ezanların, tekbirlerin.
Diri, canlı bir ruh taşır
En güzeli şekillerin.
Bir ahenk ki şırıl şırıl
Şadırvanda su seslerin.
Kubbelerin öyle eşsiz...
Arkadaşıdır göklerin.
Hangi el eşyaya ruh
Mana vermiş böyle derin.
Yüzyıllardan sesi gelir
Ölümsüzlük bestelerin.
Bir izi var her taşında
“Allah... Allah “ seslerinin.
Abidesin içimizde
Bir bilinmez yerde yerin.
Kanat kanat uçar durur
Bembeyaz güvercinlerin.
Kayıt Tarihi : 7.12.2005 18:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!