Arslan belgeselleri ile büyüdüm.
Bunlar okuma, yazma bilen,
Konuşan cinsinden.
Bazen haberlerde dinlerdim kendilerinden.
Bu yüzden onlara özenen ben,
Ben büyüdüm.
Arslanlar yok oldu.
Yavruları da kayboldu.
Onları unutmayalım diye,
Camdan arslan yavruları,
Vitrinlerde,
Büfelerde,
Yerini buldu.
Bunlar buralarda arslancılık oynar oldu.
Nasıl oynamasın?
Genlerinde var senin arslanım.
Ama unutma!
Camdan bir arslan yavrususun.
Camdan büfelerdesin.
Camdan vitrinlerdesin.
Sen cam.
O cam.
Oynarken bir zarar gelmesin.
Biliyorum sen heveslisin.
Ama ne yazık ki,
Camdan bir büfedesin.
Kayıt Tarihi : 6.10.2018 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!