Camdaki yansımamla,senden konuştuk biraz…
O kadar çok özlemişiz ki seni, yansımamın gözleri doldu…
Sonra gülüşün geldi aklımıza , istemsizce bizde gülümsedik…
Bu sona nasıl ulaştığımız hakkında , mantıklı bir açıklama aradık…
İkimizde neden olduğunu hala bilmiyoruz…
Ben , bir tek yansımama anlatabiliyorum seni….
Sadece o dinliyor beni önyargısız ,pür dikkat , iç çekerek…
Ara ara gözlerinin buğusuna odaklanıyorum…
Tam bir şey diyecek oluyorum…
Sonra , susuyorum uzunca…
Belli oda kaldıramıyor yokluğunu , bocalıyor…
Yansımama sarılıp , sabret , buda geçecek demek istiyorum…
Ama göz göze gelmemeye özen gösteriyoruz…
Çünkü;
Birimiz düşersek , ikimizde kalkamayız…
Kayıt Tarihi : 25.3.2024 11:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!