Kaderimmiş kara sevdalarda kaybolmak.
Bu kadar zormuymuş bir yiğide kucak açmak.
Sevgilim,kaçabilir miyiz bu yazgıdan.
Cambazın ipi nedir ki sır'at köprüsü,
Bu benim yürüdüğüm.
Gir de gönlüme düşme geçerken.
Sonra ebedi kaybedersin.
Sanma sana tamah ettim.
Ahir ömrümde buldum ben aradığım.
Derde deva O’nda.
Ben O’na hayranım.
Manasız sanırsın her şey her dem sarhoşsan, yaşadığını bilmezsin.
Yanar kavrulur aşık,aşkı var edeni bulamazsa.
İlle de vuslat mı umarsın?
Pişmanlıklar çevreni kuşatsın.
Neydi o mazideki işlediklerin.
Sonra,
Sabret sen,
Rızasına ulaşsın o paslı kalbin.
Yüceler yücesinin sevgili kulusun.
Yolların sonu Roma değil,Ravza’dır.
Kayıt Tarihi : 6.6.2009 13:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!