Cambaz Şiiri - Ömer Burçin Özkişi

camlar kırılır beynimde
imgelerim en zayıf yerinden yırtılır
karga sesleri gecenin kuytusundan sızar
bacağı kırık bir atın gözlerinden süzülür ay
çetelesini tuttuğum müebbet sevdam
bu kaçıncı gün kişiliğimde yarıklar açan
cevabını bilmediğim sorular soruyorum
mide bulantısı bir sırıtış payıma düşen
aseton kokuyor nefesim
zehirli oklar fırlatıyorum neslime
bir karnavala dönüşen utanç
bu kaçıncı karşılıksız sevişme
köprülerden atlıyorum azgın nehirlere
köpürüyorum bembeyaz
bir cesedi okşuyorum uyansın diye
ciğerlerime sızıyorum ipince

cevabını bilmediğim sorular soruyorum
gölgemi dar ağacına sürüklerken
aynalar kırıyor kan döküyorum
bu kaçıncı karşı karşıya geliş
bu ne geçilmez sırat
bir bedende iki cambaz
düşmek zorunda mı birimiz?