Ölümle yaşam arasındaki o ince çizgide yürüyen bir cambazım.Elimde yalnızlığımı ve dertlerimi kağıda dökmemi anlatan bir oyundaki bir numaralı karakter oyuncusu kalemim var sadece.Çaresizlik azraille ölüm arasında bir yerlerde.Nefesin ve gülüşün tek tesellim.Artık ölmekten korkmuyorum...
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta