Çamaşırcı Kadın Şiiri - Muhittin Murat

Çamaşırhanede karşılaştım onunla
Yüzünde bir gülümseme,
ama Korkuydu okunan Duygu Gözlerinde
yaşı otuz otuzbeş bilemedin kırk
fakat bakışlarından anlaşılıyordu sırtındaki yükün
yaşı ölçülemez Senelerle

Üzüldü,
Sanki karşısında anladığımı hissederek
Ezildi,küçüldü
Lütfen dedim,saklamayın kederinizi
Kapatmayın hüzünlü gözlerinizi
Aynı acılar değilmiki dağlayan Yüreklerimizi

Belliki oda kaçıyordu,bir şeylerden
Bir Sevgiliden
Geçmişten,birazda Gelecekten

Konuşması,tavırları ezgindi
Belliki Hayat onada çok çektirmişti
umarım şu dibi çıkmış Dünyada
Gerçekte olmasa bile
Mutlu olursun Rüyalarında

Dışarı çıktım
Lavanta kokuyordu Çamaşırlarım
Döndüm,bir defa daha gülümsedim
Bundan sonra çamaşırlarımı size getireceğim dedim

İnsan Sevgisi gözlerinden
Her türlü kedere rağmen
Okunuyordu
Çamaşırcı Kadının