Gündüzü gece
bilen bu şehirde,
bakışırken gözbebekleri
büyüyen sevgililer mi
görür birbirini...
Değil mi ki;
geceyi gündüz
bilen yıldızlar,
sema da ışığıyla
burdayız derken;
yanımdaki
Çam ormanı gibi
yaşatırlar sevgiyi...
İnsan iğnesiz olsa da,
insan dili ,
çam iğneli,
iğnelerken birbirini,
kardeşsiz...
Yükseliyor,
Çam ormanı,
göğe elif gibi,
iğnesiz yaşıyorlar,
birlikte kardeş gibi.
Mehmet Tevfik Eltas
Kayıt Tarihi : 1.9.2022 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla selamlar
Şiiri okurken Sohrap Sepehri düştü aklıma :
" Ben birbirine düşman iki çam görmedim, gölgesini yere satan bir söğüt de görmedim, karaağaç kavuğunu bağışlar kargaya" diyen...
Bu kadar işte...
Bir ağaç gibi hür ,bir orman gibi orman gibi kardeşcesine yaşamak...
Saygılar size. Yol açıklığı dileğimle....
Sayfama ziyaretiniz ve şiirime yaptığınız yorumla verdiğiniz katkıya gönülden teşekkür ederim Hocam,
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Saygılarımla.
Sonsuz selam ve saygılarımla.
Kaleminize sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
Saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (8)