Ey başları bulutlu sevgili dağlar!
tepelere kadar yemyeşil ormanlar!
iğne uçlu çamlar, yaprak döken ağaçlar!
Kimisinde yapraklar ince, kimisinde gövdeler kalın
bir ok saplanır yüreğime, kırılsa bir ince dalın
ey ormandaki ağaçlar! , beni de aranıza alın...
Senin yerin, bir kayalık toprakken
kerestelik diye dikmişler en verimli toprağa
çam ağacıyım diye, övünürsün sağda solda
akıtır yaprakların, asitli suları toprağa
yer yoktur dallarının altında
ne bir çiçek ne bir ota...
Kayıt Tarihi : 31.10.2013 10:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!