Cam Kırığım Şiiri - Solmaz Akça

Cam kırığı gibi bakıyor gözlerim,
İçim yangın yeri...
Suskunluğum boğuyor geceleri beni,
Tanrım, bu azap bitmez mi?
Alevim gözlerime yürürken,
camlar eriyor...
Her acı bir gün son bulur, demiştin.
Sen el vermeden,
Acım dinecek gibi durmuyor.
Nemli gözlerini dikmezsen gözlerime,
Doyurmazsan beni cümlelerinle,
Değmezse elim, eline
Sanma diner bu acı!
Gece yarısına at acılarını,
Soyun,
tüm bildiklerini bırak ardına.
Dudaklarını arala,
Nefesimi üfleyeceğim ruhuna.
Böylelikle sen de, ben de
sıyrılcaz tüm kurallardan...
Bırak tenin, tenimde ses bulsun,
Bırak içine biraz tutku dolsun,
Bırak senin olayım,
Sonra sımsıkı yumalım gözlerimizi
Biz olalım...