Omuzunu dayadığın cam kenarları
can kenarından geçip giden yolculuklara
yeniden yol almaktır aslında...
Hele o uzun yolculuklar yok mu?
Zamanın tükenmediği anda,
Köyler, şehirler,kasabalar;
Yalnızlık ülkesinde
hüzün tüten mor dağlar;
Bakar durursun!
dert ortağına bakar gibi …
Bitmez sandığın seyahatte,
Anılara yol alırsın
Kimi tatlı bir neşe,kimi kahkaha
Kimi de derin bir hüzünle eşlik eder
Cam kenarında omuz dayadığın
Yaşamadığın şehirlerde
Anılara uğrarsın
can kenarına uğrayan anılar
son durakta iner,seni bırakıp!
ve...
yol alırlar geçmişe yeniden…
Kayıt Tarihi : 16.3.2016 21:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!