Yeşili dokundu doğanın
Mavi suyun yüzeyine
Ve fışkırdı arşa doğru
Yüreğin en yüksek düzeyine
Saçlardan sarktı dikenli lüleler
Kafdağında hüküm sürdü kuleler
Mor gelincikler türedi arzda
Ve boynunu büktü ıslak laleler
Can kırıkları dağılmış yerlere
Sıkılıp, boğulmuş terlere
Kafes misali cam duvarlar
Teslim olmuş kızıl şerlere
Filizini sürdü kötülük
Bağrı delindi toprağın
Sancı verdi tohumu
Acı çekerken dalında yaprağın
Yüreğin etrafı cam duvarlar
Günahlar acıları yuvarlar
Feryat ederken titrek dudaklar
Ne duyulur, ne de duyarlar
24 11 2009
İsmet CanKayıt Tarihi : 16.3.2011 21:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!