Çam Ağacı Şiiri - Muharrem Çetinkaya

beni bir sen anladın
gün geldi
sarıldım kabuktan gövdene
hasretliğimce…
gün oldu tekmeledim öfkemden
kahrımdan
seslenmedin…
beni bir sen dinledin
gün geldi
tüm anılarımı anlattım bir bir
tesettürlü duygularımı
sana açtım üryan…
beni bir sen anladın
gün geldi
ıslak duygularımı astım dallarına
kuruttun…
ve
girdiğimde kara toprağa
sana gelemediğimde
-o- vefasız gibi davrandın
sen bile
unuttun…