Türkiye’de başkadır işçi olmak.
Başkadır burada çocuk olmak,
Anneler bırakır çocukları bakıcılara;
Her anneye kaplar vicdani sızıntı.
Her anneden istenir; bin çoşku bir
oyun. Ve bir masaldır bu, her ve
er çocukların yüreği de. Artık yok
o zambak kokulu kolon yağları
ve bir sahte tebessümle ağırlanır
her konuk. Türk kahvesi unutulmuş.
Amerikan kahvesi popüler olmuş
herkesin damak tadında. Tatlı tatlı
bir tebessüm de, saklı. Zaman kısıtlı
ve birikim… birikim… zaman yükledi
tüm güvensizliği kulaklara “sen yapamasın
çaldırırsın” arkadaş seçemezsin seni çalar
bunu söyleyen annen ve baban. Ama bilemezsin
hedefte maddi telaş, sana sunulan hazır bir hayat
ve lüks bir araba belki, sana mülkiyetli, ama sana
sunulan sen olmalıydın. Üç yaşında ki, bir çocuk
“müsaadenizle demesi seni şaşırtmasın Türkiye.
O öz güvenli annelerin elin de. Bana sunulan beni
bana bırakılan olmalıydı. Çalma beni benden koca zaman…
Kayıt Tarihi : 29.5.2015 14:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!