Çalkantı Şiiri - Sevinç Atan

Yıldızlar kadar uzak, bir nefes kadar yakın.
Yüreğimde bir yangın, göğsümde bir ağrı var.
Gönlümde yeşil bahar, bahçemde en kara kış,
Kâh mutluluğa davet, kâh ölüme çağrı var.

Bazen öyle uzakta bin ışık yılı kadar,
Bazen o kadar yakın, bahçemin gülü kadar.
Herkese yeten dünya ikimize nasıl dar,
Kâh mutluluğa davet, kâh ölüme çağrı var.

Az ile çok arası, var ile yok arası.
Bazen tan aydınlığı bazen katran karası.
Deli dolu bir sevda müzmin bir kalp yarası,
Kâh mutluluğa davet, kâh ölüme çağrı var.

Bakışları gel derken dudakları git diyor.
Ben seni kül etsem de, sen bağrımda tüt diyor.
Karanlığın koynunda güneş gibi bat diyor,.
Kâh mutluluğa davet kâh ölüme çağrı var.

Ne kaçışım anlamlı, ne dönüşlerim çözüm.
Fırtınalar içinde çalkanır durur özüm.
Bu kronik sevdada artık kalmadı gözüm.
Kâh mutluluğa davet, kâh ölüme çağrı var...