Çalar Saat Şiiri - Akın Korkmaz

Beni kaldırmak ister sıcak yataktan
Yerin dibine batasıca çalar saat
Soğuk mahpusta zalim gardiyan
Hiç usanmadan deli eder adamı
Tepemde zil çalar bir asık surat

Sabah sabah zırlamanın sırası mı?
Daha karga kahvaltısını yapmadı
Horoz desen tavukların koynunda
Güneş dağların sırtına yaslanmış
Gördüğün gibi kimseler yok ortada
Sen bula bula beni buldun demek
Gel de şu garibin uykusunu berbat et
Gün görmemiş düşleri burnundan getir
Seni bin parça duvara savurmak gerek

Kapa çeneni de şimdi git biraz zıbar
Kan sıçramakta beynime azar azar
Yoksa patronun gazına mı geldin böyle
Sırf beni ayar etmek mi için mi kuruldun
Yerinden kalkan en adi git ona söyle
Ah ulan hayırsız kaç kuruşa sattın beni
Azgın köpekler gibi başımda kudurdun

Sesini kesmezsen ağzını burnunu kırarım
Sonsuza dek ayırırım akrebi yelkovandan
Zembereğini söküp lüzumsuz canını alırım
Bak bu vakitsiz horozun son ötüşü olmasın
Bir gram aklın varsa defolup git başımdan