Boğazımdan gitmez şu hıçkırıklar
Dosttur bize cümle kalbi kırıklar
Bizi nerden bilsin dertsiz ayruklar
N’olur dertsiz koma yüce Çalabım
Yareni toplayıp dizin dibine
Doldurursun büyük, küçük kabına
Bizi sürer misin bir dağ dibine
N’olur bizi koma uca Çalabım
Bir Oğuz, bir Cengiz bir Ali olur
Bazen deli bazen bir veli olur
Senin kapın, kulun tek yolu olur
Daha da gelirler nice Çalabım
Yediren, içiren doyuran sensin
Kollayıp, gözetip, kayıran sensin
Önce buluşturup ayıran sensin
Çoban, kulun dilediğin edersin
Sana sorgu mu var koca Çalabım
(11 Ekim 2016 -Mahmatlı)
Muharrem KılıçKayıt Tarihi : 27.1.2017 22:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/27/calabim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!