Çal Oba Şiiri - Hüseyin Özdemir

Kalın ve çelik kadar sert geceleri
Kar fırtınaları tarardı saçlarını ağaçların
Kurt ulumalarıyla bölünürdü uykularımız
Sessizce kapanırdı gecenin kapıları
Rüzgar dudağında bir ıslıkla koşardı güne
İliklerine kadar üşütürdü havayı
Uykusuz insan,aç çocuk
Çıplak ayaklı kadınlar
Toprakla kar arasında
Korkak kurt,uysal aslan
Kendini yönetemeyen koyun
Lambada gaz ateşte çıra
Ocakta patates akşam yemeği
Yürekte sevgi düşte özgürlük
Omuzda odun yalınayak
Atla kızak üste doğuran kadın
Önde üç beş adam fırtına ölüm
Günler aylardan sonra
Eriyen buz güneş ve umut
Yeşil ot otlayan koyun
Eğilmiş yün giyecek
Burası çal oba
1988