Çal kemancı bir şarkı benim için bu gece
Dökülsün dillerinden nağmeler hece hece
Damardan bir parça yürekten kesercesine
Bir seher yeli gibi yüze esercesine
Öyle bir dertli çal ki aksın gitsin göz yaşım
Efkarlıyım öyle ki zehirdir ekmek aşım
Bir kez daha sür yayı yumuşak tel üstüne
Bir nihavent makamı götürür o dostuma.
Aklımdan hiç çıkmıyor bakan yaşlı gözleri
Her notada yanıyor bağrımdaki közleri
Ana ile babadan öksüz yetim kalmışım
Bir nihavent duyunca hayallere dalmışım
Bu gün bir dost bulmadım, kendime dost olacak
Benimle ağlayacak bir benimle gülecek
Çal kemancı bir daha öyle içli mi içli
Ne yapayım alemde suçlu güçlü mü güçlü
benim için çal yaralı yüreğimi yaksın
Her bir notada göz yaşlarım sel olup aksın
Ben olmalıyım garibanlar dostu Muzaffer
Hep başkasına çaldın bana da çal bu sefer
Kayıt Tarihi : 16.12.2010 23:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Önler](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/16/cal-kemanci-6.jpg)