Çal Kemancı! Şiiri - Muhittin Alaca

Yârden ayrı düştüm, bir teselli ver,
Çenene iliştir, yay telini ger,
Çık haydi meydana, hünerini ser!
Dindir efkârımı, şu gönlümü al,
Bu gece bir hoşum, çal kemancı çal!

Gülün kıymetini, dikenler bilir,
Kederi, çileyi, çekenler bilir,
Yılların yükünü, çökenler bilir;
Düşersem tut beni, başucumda kal,
İçmeden sarhoşum, çal kemancı çal!

Sevenler dünyada, kavuşmaz niçin?
Vuslat mahşerde mi, de başın için?
Yüreğim yanıyor, har için için,
Ne olacak acep, bu bendeki hâl?
Sönmüyor ateşim, çal kemancı çal!

Doymadım sevgiye, ben kana kana,
Mest eyle ruhumu, unuttur bana,
Duacı olurum, inan ki sana;
Titret tellerini, avazını sal,
Dinmiyor gözyaşım, çal kemancı çal!

Sabaha dek sürsün, kaptır kendini,
Yıkalım tamamen, hüzün bendini,
Hem söylerim hem de dinlerim seni;
Damardan fasıllar, makamlara dal,
Ayılmıyor başım, çal kemancı çal!

Hoş gör beni biraz, katlan ne olur,
Çiçek solar susuz, balıklar ölür,
Şairler sevdasız, nefessiz kalır;
Eyle bana lütfen, hakkını helâl,
Sensin tek sırdaşım, çal kemancı çal!

15.04.2022
Muhittin Alaca