Çal gönlüm... Şiiri - Ozan Nuri Ceyhan

Neyine güvendin düştün yollara
Bilmediğin danışmadın kullara
Tutunma düşersin ince dallara
…Beni bırak tek başına kal gönlüm.

Gözün kesiyorsa yolundan kalma
Tahmine dayanıp destursuz dalma
Ben bıktım usandım aklımı çalma
…Olanlardan biraz ibret al gönlüm.

Ölümüne sevdin ne oldu sonun
Ömrü zehir ettin benim ve onun
Görmedin ters tepti aptal oyunun
…Şaşırmışın bu ne biçim hal gönlüm.

Akıl vermek sana hiç kâr etmiyor
Şapşal gönlüm hüzünlerin bitmiyor
Ne etsen boş şansın yaver gitmiyor
…Akşam oldu hayallere dal gönlüm.

Hayra alamet değil yalnız kalış
Kâbus görmüşsün unutmaya çalış
Ben tövbekâr oldum gel sende alış
…Zorla güzellik olmazmış sal gönlüm.

Dermanım tükendi yeter duruldum
Tüfek astım bir köşeye kuruldum
Ceyhan olmaz deme inan yoruldum
…Git kendini taştan taşa çal gönlüm.

İstanbul/1996