Çaktım Kırk Sene! Şiiri - Mehmet İslami

Yonanca okumak marifet diye
İlkokulda çivi çaktım kırk sene
Âlem oldum sembol olarak köye
Kral AL FA BE’ye baktım kırk sene

Verdikleri dersler, işte, hediye
Ayşe topu tut Veli at diye
Ali; yat, yat uyu, sen biteviye
Hiç uyanamadan yattım kırk sene

Verdikleri Etilerle Cengiz han
Dediler; bunları senin ceddin san
Demedim müminsin ne olur uyan
Aklımla kendimi yaktım kırk sene

Ne için girdim ben okula acep
İslâmı unutmaktır asli sebep
Top oynamak ile geçti lâbelep
Birinci sınıfta çaktım kırk sene

İkinci sınıfa geçmek düşümü
Söyledikçe kaşıttılar başımı
Ak saçlarım ile döktüm dişimi
Girdiğim kapıdan çıktım kırk sene

Kırk sene kırk yere kırk çivi çaktım
Topladım nalları atlara baktım
Kırk nala kırk tane çiviye taktım
Sıranın önüne çöktüm kırk sene

Bir firavun tuzak kurmuş bilmedim
Yakalandığımdan geri gelmedim
Sistemin baskı yaptı amma ölmedim
Secde için yere çöktüm kırk sene

Yaylalarda atla, otta kalmamış
Yediğini bilen itte kalmamış
Korkudan aslanlanda öd’de kalmamış
Sineklere kurşun sıktım kırk sene

Benim notum neden düşük dedim mi?
Derler, bir şey bilmiyorsun ki emmi
Sizler verdinizde almayan ben mi?
Muallime boyun büktüm kırk sene

Taht kurmuşlar ŞAMANİZİM dininde
Bizim gibi olman lâzım seninde
Başka çaren yoktur senin elinde
Sanki kayaları söktüm kırk sene

Dedim; Türküm, Müslimanım, bunlardan
Bana ne be etilerden, hunlardan?
Dediler ki biz feyz aldık onlardan
Ben; bana taşınmaz yüktüm kırk sene

Askerlik gelince becayiş edip
Postalayıverdi ederek tedip
Vatan kurtarmak çün cepheye gidip
Kanı bozuk dişi söktüm kırk sene

Askerlik bitince dediler, makûl
Koş; hep seni bekliyordu ilkokul
Dediler; hoş geldin sınıfa sokul
Sokuldum; sıraya çöktüm kırk sene

Uğramıştım Pehlivanlık hanına
Kisbet giyip çıktım er meydanına
Birkaç peşrev çekip vardım yanına
Hep kendi kendimi yıktım kırk sene

Muallime dedim mezaristana
Çağırılıyorum, mâlûm insana
İnsaf et, icâzet veriniz bana
Böyle; nice diller döktüm kırk sene

Karda, buzda yalın ayak o yolda
Ahım ben koşturan zâlim kulda
Eller güldü ben ağladım okulda
Her türlü cefâyı çektim kırk sene

Afakta bir kara duman belirir
Ehl-i Hak olanlar âşığı bilir
Baktım ki zemherir boranı gelir
Çadırı, sitili, söktüm kırk sene

Sahibimden geldi Fermân-ı ecel
Vaktin yok İSLÂMİ: haydi bize gel
Emiyn diyerekten açılmıştır el
Musalla’dan Sal’a çıktım kırk sene