Çakmağı çaktık sobayı yaktık
Sibop hava yaptı gazı kaçırdık
Gün bitti ömür gitti çilemiz bitmedi
Yandık aman gülüm yandık
Bitmedi…
Vedat Koparan 23.06.2007
Vedat KoparanKayıt Tarihi : 26.6.2007 19:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Adam her akşam işten eve gelip bir solukta televizyon düğmesine basıp açar ve ilk gördüğü programda kendine bir anlam ifade etmeyen zırvalar karşısında öfke damarları kabaran gün gibi esmeye başlar her sözünde bir çakmak vardır… Sürekli çakar durur bir akşam oğlu dayanamaz; baba sende her şeye çakıp duruyorsun ne çakarmışsın bravo diye hafif alaycı takılır. Baba ise evlat ne yaparsın pratikte çakamayınca adamın diline vurur nede olsa tahtalar çok su almış çürüme safhasında çiviyi nasıl çaksın baban meret işte böyle der.. :)))
![Vedat Koparan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/06/26/cakmak-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!