Kalbim acıyor sevgilim
Doya doya öptüğün gözlerimde yaşlar var
Sensiz solmuş gülüm ve yok olmuş hayallerim
Bakışların yerle bir ediyor beni
Tenin tenime değdikçe renkler aydınlatıyor karanlığı
Ve uzaklaştıkça yine kararıyor dünyam
Kesikler çok derin sevgilim
Onarılacak gibi de durmuyor pek
Seni istiyor bütün benliğim, bütün duygularım sen
Kolların sarınca bedenimi sımsıkı
Ve koynuna yattığımda burnuma gelince kokun
Daha huzurlu bir yer yok, olmasın da...
Kayıt Tarihi : 14.9.2024 23:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüznü Şuara](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/09/14/cakmak-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!