Bir çakmak düştü önüme
Delikanlının cebinden
Göz göze geldik diyemedim
Yaşasaydı annen üzülürdü derinden
Çakmak ben ve boğazımda düğümlenen
Komşumdu yitirilen, akciğer kanserinden.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi