Karaysa da gözlerin, siyahsa da saçların,
Ben seni evvel ezel, “Çakır” diye tanırım.
Gidip yaban ellere, el olduğunda yarın,
Bir ben seni bu adla, anacağım sanırım.
İşte o gün Çakırım, bağım gülsüz kalacak,
Bitecek mutlu bahar, tüm çiçekler solacak,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla